تمام روز را با شوق شنیدن تبریکی از تو گذراندم . اما افسوس ... افسوس که تو حتی لحظه ای بیاد من نبودی ... حتی امروز برایت آشنا نبود ... آری امروز تولدم بود ... پارسال امروزش را یادت می آید ؟! تمام لحظاتش خوب در ذهنم است ....

امروز همه برای من شاد بودند و من برای خودم می گریستم... تمام وجودم را بغض و گریه گرفته است ... نه برای تو  برای خودم برای کم بودن خودم برای بی اهمیت بودنم ...

هرگز فکر نمی کردم که این روز ها  بینمان بیاید. من اون رو نفرین کردم. نفرین کردم که آنچه  سر من آورد کسی دیگر سر خودش بیاورد...

او با من بازی کرد مرا از ذهن تو پاک کرد .... من او را به چشم یک دزد نگاه می کنم ... او تو را از من دزدید .

تو عاشق من بودی ... تو مرا با تمام وجود دوست داشتی اما نمیدانم چه شد ... آه که ساعت ها می گریم برای رفتنت ... چه کسی می توانست تو را اندازه ی من دوست داشته باشد ؟

هیچ کس ....  بخدا هیچ کس ...

حتی اون ... او فقط نقش یک عاشق را بازی می کرد اما من یک عاشق واقعی بودم . من تورا می پرستیدم ... من روی تو قسم می خوردم .

آه خدایا چه روزگار کثیفی است ... همه چیز رنگ خود را باخته است ... همه چیز رنگ دروغین گرفته است ...

خدایا  خسته شدم از بودنم ... از این همه انتطار ... آنقدر که برای تو منتظر ماندم و اشک ریختم چشمانم هم رنگ غم گرفته اند ...

تو دیگر بر نمی گردی ... اگر تا امروز امیدی به برگشتنت داشتم دیگر ندارم ... من در خیال خودم امروز را خیلی قشنگتر می دیدم . تصورم این بود که برمیگردی و با تمام وجود مرا در آغوش میگیری و از ته دل فریاد میرنی " نازنینم تولدت مبارک "  . 

اما نه ... ! امروز عکس خیالم بود ... امروز از تو هیچ نشانی نبود ... دلم میخاست بودی ... کاش بودی و می دیدی دیگران برایم چه می کنند و من برای تو چه می کنم ...

آری تو رفتی ... رفتی ... رفتی با اون ... برایت بهترینها را آرزو می کنم عشق من ....